اصلاح خاک شور

 اصلاح کامل خاک های شور و یا حفظ شوری کم اغلب از نظر علمی کاری بس دشوار و تا حدی غیر ممکن است. هزینه های اصالح، عدم کفایت زه کشی، گران بودن مواد اصالح کننده خاک و کیفیت نامطلوب آب آبیاری از جمله عواملی هستند که در این راستا دخیل هستند. حتی در جاهایی که آب به مقدار کافی جهت شستشوی اصالح و آبیاری پیوسته موجود است اصالح خاک های یا خواص نامناسب فیزیکی چندان مقرون به صرفه نیست. عملیات مدیریتی که به کنترل شوری اصالح خاک کمک می کند شامل به کارگیری موارد زیر است: 1.انتخاب گیاهان مقاوم به شوری 2.استفاده از روش های خاص کاشت که تجمع نمک را در اطراف بذر به حداقل ممکن کاهش می دهد. 3.به کارگیری روش های زارعی مناسب نظیر شخم و تهیه بستر به شکلی که کمترین غلظت نمک را در خاک ایجاد کند و به جوانه زنی بذر آسیبی نرساند. 4.استفاده از مقدار بیشتر آب آبیاری به منظور رقیق کردن محیط و یا شستشوی نمک از محیط جوانه زنی بذر و ریشه. 5.استفاده از مواد شیمیایی اصالح کننده خاک نظیر سولفور، اسید سولفوریک، سولفات های آهن، گچ، پلی فسفات آمونیوم، پلی فسفات کلسیم و غیره به کارگیری یک روش اصالحی برای همه خاک های شور مناسب نیست. بسیاری از شرایط موجود بایستی مد نظر قرار گیرند.منبع شوری، بافت خاک، شیب زمین، عمق سفره آب زیر زمینی قیمت و تهیه مواد اصالح کننده نوع گیاه مورد نظر برای کاشت با توجه به اقلیم ارزش اقتصادی اراضی اصالح شده و برخی دیگر از فاکتورها همگی از جمله مواردی هستند که قبل از اصالح خاک های شور و انتخاب روش صحیح بایستی مورد توجه قرار گیرند. بدیهی است روش های مختلف در زمینه اصالح شوری خاک هدف واحدی را دنبال می کنند. هر روشی که به جلوگیری یا کاهش مضرات شوری موجود در ارتباط با رشد گیاه منجر شود اقتصادی خواهد بود