فندق

گلهای نر فندق،  زرد روشن و به قطر 7.5-2.5 سانتیمتر هستند که فعالیت آنها از اواخر فصل بهار شروع می شود.  اندازه گلهای ماده کوچک است و کرکهایی قرمز رنگ روی انها را می پوشاند و زمان فعال شدن آنان نیز اوایل زمستان است. به همین دلیل است که درختان فندق را می بایست در مناطق معتدل گرم کاشت و این درختان مناسب مناطق متعدل سرد نیستند .زیرا هوای سرد می تواند موجب از بین رفتن گلهای ماده و عدم شکل گیری میوه فندق شود.  گرده افشانی گلهای نر نیز در اوایل زمستان انجام می‌گیرد.  اما فعالیت بعدی گلهای ماده و رشد میوه تا بهار و مناسب شدن شرایط آب و هوایی به تعویق می افتد. در کاشت درختان فندق باید دقت کرد که تنها با داشتن یک درخت ، محصول خوبی به دست نمی آید و حتما و لااقل دو درخت فندق باید در کنارهم کاشته شوند. زیرا گلهای نر یک درخت فندق نمی تواند گلهای ماده همان درخت را بارور کند و باید از درخت مجاور دانه های گرده به روی گلهای ماده درخت مورد نظر برسد تا میوه شکل گیرد. همچنین برخی از ارقام این درختان اصولا به عنوان درختانی که گرده های با کیفیت و فراوان تولید می کنند شناخته می شود و در باغات تجاری تولید فندق، تعدادی از درختان باغ اختصاص به کاشت چنین درختان فندقی (درختان گرده زا) دارد تا کیفیت و کمیت میوه ها افازیش یابد. همچنین اگرچه وجود باد برای گرده افشانی گلها لازم است اما توجه کنید که بادهای شدید و یا بادهای سرد و سوزهای شدید موجب کاهش گرده افشانی می شود. رشد میوه ها همزمان با شروع رشد برگها در بهار آغاز می‌شود و میوه‌ها در اواسط  پاییز می‌رسند. میوه دهی درختان فندق  زمانی که 4 سال عمر دارند شروع می شود اما حدود 10 سال طول میکشد تا به میوه دهی کامل خود برسند و یک درخت فندق تا  حدود 30 سال میوه دهی خوب و مناسبی دارد اما به طور کل بین 100-75 سال می تواند به زندگی خود ادامه دهد.

ریشه های فندق در عمق کمی از خاک قرار دارند و اکثر ریشه های فعال این گیاه در عمق حدود یک متری خاک قرار میگیرد. بنابراین هنگام آماده سازی مکان کاشت درختان فندق اگر گودالهایی به ابعاد 1 متر (طول ×عرض×ارتفاع) و یا حداقل 60 سانتیمتر ایجاد کنیم و از خاک مناسب در این گودالها استفاده کنیم، بسیار به نفع رشد این گیاه خواهد بود. 

در مورد کوددهی گفته می شود تا زمانی که درخت فندق شروع به میوه دهی نکرده است نیازی به کوددهی نیست

تکثیر: مهمترین روش تکثیر این گیاه ،خوابانیدن است. توجه کنید روش خوابانیدن شیوه های مختلفی دارد که برای درختان فندق از شیوه خوابانیدن تپه ای استفاده می شود. یعنی مخلوط خاک به شکل تپه ای کوچک بر روی ساقه های کوتاه شده گیاه مادری قرار میگیرند تا این ساقه ها در بین چنین مخلوط خاکی تولید ریشه کنند.  در این روش گیاه فندق در طی زمستان که در حال رکود است کف زنی می شود یعنی شاخه های آن از نزدیک سطح زمین قطع می شوند . این کار باعث می شود که با آمدن بهار، شاخه های جدیدی مجددا و از ریشه های گیاه رویش کنند. البته عمل کوتاه کردن ساقه ها در بهار نیز انجام می شود زیرا اگر اجازه دهیم جوانه های گل روی این شاخه ها شکل بگیرند در واقع گیاهانی را که قراراست از این طریق تکثیر کنیم ضعیف کرده ایم.

تکثیر به روش قلمه زدن:

می توان حدود دو ماه بعد از بیدار شدن درختان و از ساقه های یکساله آنان ، قلمه سبز (قلمه نرم)  و حدود میانه های تابستان از قلمه نیمه چوبی استفاده کرد. توجه کنید اگر از میانه ساقه گیاه مادری قلمه تهیه کنید ، نیتجه بهتری خواهید گرفت. برگهای موجود روی قلمه را قطع می کنیم به نحوی که 2-1 برگ در قسمت بالایی باقی بماند. از مخلوط کاشت سبک همانند خاک برگ+شن می توان استفاده کرد. استفاده از هورمونهای ریشه زایی می تواند در ریشه‌زایی قلمه ها اثر مثبتی داشته باشد. دو سوم طول قلمه ها در داخل مخلوط خاکی کاشته می شود. گلدان حاوی قلمه ها را در مکانی روشن به دور از نور آفتاب و دمای 20-18 درجه قرار دهید و اجازه ندهید که سطح خاک خشک شود. ریشه زایی می تواند 8-6 هفته طول بکشد. با مشاهده شروع رشد جدید در قلمه ها می توان نسبت به ریشه زایی قلمه ها اطمینان حاصل کرد.